Je nacht was wéér kort en alles behalve aaneengesloten. Er spookt van alles door je hoofd... ''ik heb slaap nodig, ga slapen! Waarom slaap ik nog niet?''Je begint te piekeren en vraagt je niet alleen af waarom het zo lang duurt voordat je inslaapt, maar ook of je eigenlijk wel iets waard bent? ''Wow, waar komt die gedachte vandaan? Wie vindt mij nu eigenlijk een leuk persoon, zou iemand mij daadwerkelijk nodig hebben of zou het niets uitmaken?'' Dit piekergedrag heb je vaker, het lijkt wel alsof je niet kan ophouden met denken. Het enige wat jij wil is slapen, is het niet? ''Waarom gaat niets zoals ik wil, waarom ik? waarom overkomt mij dit allemaal. Waarom slaap ik niet?''Je stapt uit bed en maakt thee, schrijven helpt je om de gedachten uit je hoofd te slepen en op papier te zetten. Maar het zijn er zó veel. Zo. Ontzettend. Veel... Je moeheid en de kramp in je handen maken het dat je het laat en weer in bed gaat liggen. Nog meer wakker dan een paar uur geleden. ''Waarom doe ik dit, waarom maak ik dit soort fouten elke keer weer opnieuw. Ik ben écht kansloos, waardeloos. IK. WIL. GEWOON. SLAPEN!'' Eindelijk val je ergens in slaap, een uur later gaat je wekker.