De vijf basisstijlen van het moederschap en de moederfactor.

Gepubliceerd op 11 mei 2023 om 13:16

De 5 basisstijlen van het moederschap: je moederfactor.

De moederfactor is een overkoepelend begrip dat verwijst naar alle manieren waarop jouw moeder je leven beïnvloedt. Je (on)bewuste denken en doen, ingesleten 'regels', de voorwaarden aan relaties, je communicatiepatronen en emotioneel functioneren zijn allemaal stukjes van je moederfactor.

 

Het voorbeeld en de opvoedstijl van jouw moeder vormt de basis van je moederfactor. Het analyseren en begrijpen van die moederfactor draagt bij aan persoonlijke ontwikkeling, vrijheid in onder andere jouw eigen ouderschap en bewuste autonomie.
Hiernaast kan het je veel verduidelijking geven in je belemmerende overtuigingen en gedachtepatronen, dan wel een helende werking hebben op open wonden of (kinderlijk) trauma.

 

De gezinsdynamiek tussen jou en je moeder werkt door in je volwassen leven.
En hoewel de impact van de moederfactor niet te ontkennen is, is het voor de meeste mensen toch onduidelijk hóé groot die impact wezenlijk is: hóé werkt het door in je volwassen leven, je relaties en je eigen opvoedstijl.

 

Het op waarde schatten van je genoten opvoeding, hoeft geen schade te brengen aan je ouders.

 

Veel mensen bagatelliseren de opvoeding, gedreven door het kind-loyaliteit. Dit is niet nodig: het beste voor jou en de volgende generaties is de situatie te bekijken vanuit een puur perspectief en hier vervolgens van te leren en groeien. Het beter te doen: nu we ook weer meer kennis hebben en het beter kunnen doen.


1. De perfectionistische moeder

De perfectionistische moeder wordt vaak gestuurd door angst, lokaal zie je dat niet altijd van buitenaf. Ze streeft naar controle en uiterlijke en gedragsmatige perfectie: door het veel ervaren van onmacht in het verleden. Haar kind leert van haar dat perfectie belangrijker is dan hoe het zich voelt en ontwikkelt het idee dat het het nooit écht goed kan doen: 'niet goed genoeg'. Kinderen zullen er alles aan doen de acceptatie van hun moeder te krijgen. Als volwassene kun je deze strijd nog steeds voelen in alles wat je doet, zelfs als je rationeel weet dat je niet aan de eisen van je moeder hoeft te voldoen. Je kunt overmatig kritisch zijn op jezelf en zelfdestructief gedrag vertonen. De mening van anderen vind je belangrijker dan wat jij zelf vindt en voelt. Innerlijke zelfverzekerdheid, moed en veiligheid ontbreekt. Jouw grootste uitdaging is durven falen en de perfectie in imperfectie ontdekken.

 

2. De onvoorspelbare moeder

Onvoorspelbare moeders kunnen depressief, humeurig, angstig en instabiel zijn. Er hangt altijd een wolk van dreigend onheil en mogelijke catastrofes boven haar hoofd. De moeder mist de psychologische zelfstandigheid en stabiliteit om hier zelf mee om te gaan. Kinderen zullen naar manieren gaan zoeken om deze crises te vermijden en/of de moeder te willen verzorgen. Kinderen gaan de ouderrol vervullen en kunnen als volwassenen in hun relaties ook snel in de ‘reparatierol’ terechtkomen. Ze ontwikkelen vaak een codepente persoonlijkheid en worden volledig in beslag genomen door andermans problemen en emoties. Het is voor hen als volwassene belangrijk om grenzen te leren stellen, emotioneel volwassen te worden en hun ongekende 'verslaving' aan drama te doorbreken. 

 

3. De ‘ik eerst’-moeder

Deze moederschapsstijl wordt door veel sociologen en psychologen beschouwd als een ware onbehandelde epidemie in de maatschappij. Deze moeder kan omslaan van de meest charismatische persoon in de kamer naar kil en ongevoelig. Ze heeft een constante behoefte om speciaal te zijn en is een bundel van tegenstrijdigheden. Ze doet zich constant als beter dan anderen voor, terwijl ze van binnen geregeerd wordt door een groot minderwaardigheidsgevoel. Als kind leer je deze moeder al gauw te pleasen. Het was een strijd haar erkenning en goedkeuring te krijgen, maar uiteindelijk ging het altijd weer over haar en haar leven. Je kreeg weinig complimenten, je moeder verdroeg moeilijk kritiek of feedback. Als volwassene kun je extreem gevoelig zijn voor kritiek, defensief zijn en het narcistische gedrag van je moeder gaan spiegelen, omdat je emotionele behoeften zo lang onvervuld gebleven zijn en je nog steeds zo’n behoefte hebt aan bevestiging. 

 

4. De beste-vriendin-moeder

De beste-vriendin-moeder heeft de neiging om conflicten, lastige ouder-kindgesprekken, grenzen stellen en verantwoordelijkheid nemen te vermijden. Je bent óf de beste vriendin van je kind, óf de moeder: deze rollen zijn niet met elkaar te verenigen. De beste-vriendin-moeder kan gevoelens van verwaarlozing en boosheid creëren, omdat de moeder de rol van ouder niet op zich neemt. Het is alsof je er bent om de emotionele behoeften van je moeder te vervullen, maar die van jou genegeerd worden. Deze kinderen worden onmiddellijk een kleine volwassene en begrijpen later vaak niet waar hun gevoelens van wrok, verdriet, verlating en boosheid vandaan komen. Het is belangrijk om je boosheid te erkennen en alsnog manieren te vinden je emotionele behoeften te vervullen. Dat kun je voor jezelf doen, maar daarvoor kun je bijvoorbeeld ook (op een gezonde manier) andere moederfiguren in je leven inschakelen.

 

5. De complete moeder

In de complete moeder komen de beste delen van de voorgaande stijlen samen, plus meer. De complete moeder heeft empathie, inzicht en is emotioneel evenwichtig. Ze heeft verantwoordelijkheid genomen voor de impact van haar eigen moederfactor en ziet haar kinderen als eigen individuen. Ze geeft ze veiligheid, compassie, gezonde grenzen en laat ze los wanneer dat nodig is. De kinderen leren op hun eigen gevoel en intuïtie te vertrouwen en voelen zich tegelijk volledig veilig. Dit is natuurlijk allesbehalve een supermoeder die nooit fouten maakt. Ze is simpelweg stevig geankerd in haar toewijding aan het moederschap en haar eigen gezonde emotionele ontwikkeling.
Deze moeder verontschuldigt zich als ze fouten maakt en maakt het weer goed met haar kroost. Zij leert van haar fouten en ziet haar kinderen's fouten als leerproces: waar iedereen van kan leren. Ze legt de focus op individuele en gezamenlijke groei en probeert het morgen beter te doen dan vandaag. 



 

Het is 07:00 uur in de ochtend, de wereld is wakker aan het worden.
Ik sta in mijn ochtendjas mijn zoontje uit te zwaaien.

 

''Ik hou van je.
Maak er een mooie dag van, kanjer! 
Da-haag!''

 



Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.