Vergeet jij jouw (bonus) moeder niet?
Ja ja, ik weet dat Moederdag een commerciële 'feest'dag is. Toch maak je niemand verdrietig door het sturen van een kaartje of een bloemetje.
Sterker nog, een mooie kans voor jou om iets van je te laten horen en weer wat punten te scoren.
In het kader van positiviteit zal ik ook een bloemetje versturen. Bij deze wens ik iedereen, maar in het bijzonder alle (bonus) moeders (in spé), een mooie dag toe met vrijstelling van de huishoudelijke taken. Ik ga stuk.
''Ze krijgt bijvoorbeeld ontbijt op bed, cadeaus en vrijstelling van huishoudelijke taken. Soms hebben de jongere kinderen op school of het kinderdagverblijf cadeaus en versjes gemaakt.'' - aldus Wikipedia
Nu je hier toch bent, lees het verhaal over een cliënt (met toestemming).
In gesprek met cliënte merkte ik op dat ze rustig was, ze leek een heel stuk verder te zijn dan bij de vorige sessie. Met een bevrijdende uitstraling vertelde ze mij dat haar emotionele gehechtheid naar haar moeder, niet meer was. ''En zonder dat, bleek ze maar zo gewoontjes''.
Ik detecteerde geen afwijkende emoties.
Kalm ging ze verder: ''het was míjn liefde en míjn energie wat haar zo speciaal deed lijken''. Cliënte keek mij recht aan en leek bevestiging te zoeken, toch kwam zij verzekerd over.
Het was een vicieuze cirkel die toxic voor haar bleek en bij elk conflict zag ik haar meer en meer uit liefde vallen. Ik herinner mij de sessie nog goed, dat zij mij vertelde dat de familiaire relaties het enige was wat haar tegenhield uit deze vicieuze cirkel te stappen. Want een dergelijke actie zou invloed hebben op het héle familie systeem, met alle gevolgen van dien. Ze bleek te houden van een versie van haar moeder die ze zélf had gecreëerd,
lief en liefdevol voor haar,
een versie die niet strookte met de echte. Ze vertelde mij dat de echte versie niet lief of liefdevol voor haar was, haar moeder zou niets afweten van dit soort thema's.
''Niet dat ik mocht meemaken in elk geval'' voegde cliënte er aan toe, ''en ik wil niet meer leven in haar wereld van onophoudelijke strijd, eeuwige ellende en continue emotionele mishandeling''.
Cliënte herinnerde zich momenten van vroeger en kreeg het besef dat het nooit anders was geweest, dus had ze gedaan wat ze had moeten doen. Ze koos voor zichzelf en haar gezin en heelde ... Ze wist uit de vicieuze cirkel te ontsnappen. Ze was gegroeid en onbereikbaar voor de grip van haar moeder, welke haar geen pijn meer kon doen.
''Écht verklaren wat er met mij gebeurd is, kan ik niet. En uitleggen hoe ik mij voel over mijn moeder vind ik moeilijk, als in; Ze is er en ik zie haar, maar ik ken haar niet meer. Ze is een vreemde voor mij.''
Gehechtheid is een (langdurende) emotionele band tussen een kind en opvoeder.
Kinderen hechten zich aan de mensen die voor hen zorgen. Hoe een dergelijke relatie gevormd wordt, hangt vooral af van het gedrag van de opvoeder. Merkt de opvoeder het gedrag of emoties van het kind op en reageert de opvoeder er goed op, dan leert het kind te vertrouwen op deze opvoeder. Hij of zij vormt dan een veilige basis waar het kind terecht kan als het bijvoorbeeld angstig of ziek is, maar ook met het delen van blijdschap of een mijlpaal.
Elk kind hecht zich
Elk kind hecht zich op een bepaalde manier aan een opvoeder. Kinderen die zich niet voldoende lijken te hechten, kunnen een onveilige relatie met één of meerdere opvoeders hebben gehad, er kan spraken zijn van een hechtingsstoornis (binding- verlatingsangst). Een logisch gevolg, wel.
Reactie plaatsen
Reacties